W pierwszym tygodniu lipca Zduńska Wola, miasto o głębokich korzeniach duchowych, stała się centrum refleksji i modlitwy dla zakonników ze Zgromadzenia Księży Orionistów. W miejscowym domu zakonnym odbyły się doroczne rekolekcje, które zgromadziły 20 zakonników, przedstawicieli wspólnot z różnych zakątków Polski. To wydarzenie, choć cykliczne, za każdym razem niesie ze sobą nową głębię duchową, wyzwania i inspiracje.

Przez cały tydzień zakonnicy uczestniczyli w konferencjach rekolekcyjnych, sprawowali Eucharystię oraz korzystali z czasu osobistej modlitwy. Rekolekcje prowadził jezuita o. Grzegorz Radomiak ze wspólnoty z Łodzi, ceniony kaznodzieja i teolog, który dzielił się refleksjami na temat życia konsekrowanego, wspólnoty i wyzwań duchowych w świecie współczesnym.

Tematem przewodnim tegorocznych rozważań było pogłębienie relacji z Bogiem i przemiana serca. W przedostatnim dniu rekolekcji, prowadzonym przez o. Grzegorza wspólnie z przełożonym prowincjalnym Orionistów w Polsce – ks. Sylwestrem Sowizdrzałem, pojawił również temat IV śluby, który składają zarówno Jezuici, jak i Orioniści. Choć jest to ten sam ślub wierności papieżowi, to jednak różni się on w obydwu zakonach wymiarem zewnętrznym, tzn. sposobem jego realizowania. Ks. Sylwester nawiązał w swoich naukach również do tematu nadzieji, jako siła odnowy, inspirowanej słowami św. Alojzego Orione, założyciela Zgromadzenia, aby „Odnowić wszystko w Chrystusie”. W czasie spotkań wiele uwagi poświęcono także zagadnieniom związanym z posługą wśród osób ubogich i marginalizowanych – zgodnie z charyzmatem Orionistów.

Oprócz wymiaru modlitewnego, rekolekcje stały się też przestrzenią wzmacniania więzi braterskich między zakonnikami. Wspólne posiłki, rozmowy i chwile odpoczynku sprzyjały wzajemnemu wsparciu i dzieleniu się doświadczeniami z pracy duszpasterskiej.

Nie bez znaczenia była lokalizacja rekolekcji. Zduńska Wola to nie tylko miasto związane z postacią św. Maksymiliana Kolbego, ale też miejsce, które od lat gości wydarzenia duchowe ważne dla życia zakonnego. Atmosfera lokalnej wspólnoty, otwartość mieszkańców i duchowy klimat miasta sprzyjają skupieniu i odnowie duchowej.

Na zakończenie uczestnicy wyrazili wdzięczność za ten wyjątkowy czas oraz nadzieję, że duchowe owoce rekolekcji będą inspirowały ich w codziennej posłudze. Jak podkreślili, w świecie pełnym pośpiechu i niepokoju, rekolekcje są „oddechem duszy” i przypomnieniem, że sens życia zakonnego tkwi w służbie, modlitwie i jedności z Bogiem.