16 maja 2004 roku w Rzymie św. Jan Paweł II kanonizował Alojzego Orione włączając go w poczet świętych. Charyzmat Księdza Orione jest wciąż żywy w jego dziełach, wspólnotach zakonnych i wszędzie tam gdzie Opatrzność Boża posyła Jego duchowych synów i córki.

«Mężowie, którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie» (por. Dz 15, 26). Te słowa z Dziejów Apostolskich można odnieść do św. Alojzego Orione, człowieka całkowicie oddanego sprawie Chrystusa i Jego królestwa. Cierpienia fizyczne i duchowe, zmęczenie, trudności, niezrozumienie i wszelkiego rodzaju przeszkody naznaczyły jego posługę apostolską. «Chrystusa, Kościół, dusze — mawiał — musimy kochać i służyć im na krzyżu, jako ukrzyżowani; inaczej nie kochamy ich i nie służymy im wcale». Serce tego stratega miłości «nie znało granic, bo rozszerzyła je miłość Chrystusa». Gorliwa miłość do Chrystusa była duszą jego odważnego życia, wewnętrzną motywacją bezgranicznego altruizmu, zawsze świeżym źródłem niezłomnej nadziei. Ten pokorny syn brukarza głosił, że «tylko miłość zbawi świat», i wszystkim powtarzał, że «doskonała radość pochodzi jedynie z doskonałego poświęcenia siebie Bogu i ludziom, wszystkim ludziom» .

Fragment z homilii Jana Pawła II wygłoszonej podczas kanonizacji ks. Orione